ΣΜΥΡΝΗ ΜΟΥ... ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ


Μαθαίνοντας πως η Μιμή Ντενίση θα ανεβάσει μια παράσταση που θα σχετίζεται με τη Σμύρνη, δε γινόταν να μην την παρακολουθήσω, μιας και με ελκύει οτιδήποτε έχει σχέση με ιστορία. Για να είμαι ειλικρινής όμως με προβλημάτιζε η ηθοποιός, γιατί δε θεωρώ πως έχει και πολύ ταλέντο.


Ξεκίνησα να παρακολουθώ τις κριτικές, μιας και η παράσταση παιζόταν ήδη τρεις μήνες και πραγματικά ήταν πάρα πολύ καλές. Όσοι την είχαν παρακολουθήσει, την πρότειναν ανεπιφύλαχτα.

Αν και καθημερινή κυριολεκτικά δεν έπεφτε καρφίτσα. Παρατήρησα πως το κοινό ήταν της κατηγορίας των 60+ και κυρίως γυναίκες. Με πείραξε που δεν υπήρχε νεανικό κοινό αλλά δεν έδωσα και πολύ σημασία, περίμενα με αγωνία την έναρξη.


Και η παράσταση αρχίζει με μία μίνι συναυλία από την ορχήστρα Εστουδιαντίνα.


Και ευθύς μετά άρχισε και το έργο... Ξετρελαμένη αλλά και στενοχωρημένη που είχα ξεχάσει τη φωτογραφική και αναγκαζόμουν να τραβάω φωτογραφίες με το κινητό, με ενημερώνει η ταξιθέτρια ότι η φωτογράφηση απαγόρευεται..! Σκέφτηκα πως ίσως ήταν καλύτερα έτσι για να αφήσω το έργο να με συνεπάρει!

Η παράσταση διήρκεσε 3 ώρες με ένα ενδιάμεσο διάλειμμα.

Πραγματικά όμως την καταευχαριστήθηκα, ήταν απολαυστική, συγκινητική, ενημερωτική και αρκετά ρεαλιστική θα έλεγα!

Έπιασα τον εαυτό μου να βουρκώνει αρκετές φορές καθώς παρακολουθείς κάτι που συνέβη στα αλήθεια και όχι μια μυθοπλασία. Εδώ να πω πως και η Ντενίση μια χαρά έπαιζε, ίσως επειδή η ιστορία με συνεπήρε και δεν έδινα και πολύ σημασία.


Σε διπλανή αίθουσα είχαν στήσει προθήκες με αντικείμενα από τον σύλλογο των Μικρασιατών...


Ένιωσα να το βιώνω, συνειδητοποίησα πόσα λίγα ιστορικά γεγονότα γνώριζα. Για το λόγο αυτό τις επόμενες ημέρες άρχισα να ψάχνω στο διαδίκτυο διάφορα σχετικά με την ιστορία.

Εδώ σας έχω και ένα βιντεάκι για να παρακολουθήσετε και άλλα ιστορικά δεδομένα εάν επιθυμείτε!