Οι εξωσχολικές δραστηριότητες απαιτούν αρκετό χρόνο και αρκετή ενέργεια. Πολλές φορές τα παιδιά καλούνται να καταβάλουν πολύ μεγαλύτερη προσπάθεια με αρκετές παρενέργειες για την ψυχική και σωματική τους υγεία. Ο μικρός χρόνος ξεκούρασης αλλά και η έλλειψη ελεύθερου παιχνιδιού και ελεύθερης ώρας, λειτουργεί στρεσογόνα για το παιδί καλώντας το σε ένα διαρκή αγώνα δρόμου. Μέσα σε όλο αυτό απουσιάζει και η επαρκής γονική παρουσία εφόσον το παιδί καλύπτει πλέον το χρόνο του σε δραστηριότητες.
Η κάλυψη του χρόνου του παιδιού μόνιμα σε δομημένες δραστηριότητες, περιορίζει τη γνωστική ανάπτυξη του παιδιού. Το παιδί μαθαίνει να λειτουργεί μόνο μέσα σε κανόνες και δεν αφήνει τη φαντασία του να αναπτυχθεί. Ο ελεύθερος χρόνος δίνει τη δυνατότητα στον παιδικό νου να ανακαλύπτει νέα παιχνίδια.
Καλούμαστε λοιπόν να βρούμε τη χρυσή τομή. Καλούμαστε αρχικά να «ακούσουμε» τις ανάγκες του παιδιού και όχι να καλύψουμε δικές μας ανάγκες. Πολλοί γονείς πιέζουν τα παιδιά να γίνουν πχ υπεραθλητές και σε ηλικία που οι εξωσχολικές δραστηριότητες οφείλουν απλά και μόνο να ψυχαγωγούν. Όσο μικρότερη είναι η ηλικία του παιδιού, οι εξωσχολικές δραστηριότητες οφείλουν να προσομοιάζουν του παιχνιδιού. Μια εξωσχολική πχ δραστηριότητα ενός νηπίου οφείλει πολύ περισσότερο να αφορά το δέσιμο παιδιού –γονέα από ότι να εκπαιδεύσει και έτσι να στρεσάρει το παιδί.
Καλούμαστε παράλληλα να ακολουθήσουμε το χρόνο του παιδιού και τη δική του αντοχή. Να ακολουθήσει εκείνες τις δραστηριότητες που εκείνο επιθυμεί πραγματικά να ακολουθήσει, βοηθώντας το παράλληλα να αναγνωρίζει τα πραγματικά του «θέλω» και όρια. Η μόνιμη κούραση του παιδιού, το στρες, και η πιθανή κατάθλιψη που επιδεικνύει μας κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για περισσότερο ελεύθερο και μη δομημένο χρόνο. Κι επειδή η εποχή και η οικονομική κρίση δεν ευνοούν πλέον τις εξωσχολικές δραστηριότητες, θα πρότεινα να αναζητήσουμε το παιχνίδι , φέρνοντας σε επαφή το παιδί μας με άλλα παιδιά και δίνοντας λίγο από το δικό μας χρόνο για να παίξουμε κι εμείς μαζί τους. Τα οφέλη από το ελεύθερο παιχνίδι είναι εξίσου πολλά!
Το άρθρο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στο 2ο τεύχος του περιοδικού Familives!!
Γράφει η Γιούλη από το psychologiapaidiou.blogspot.gr/
