Πριν λίγες ημέρες είχαμε τη χαρά να παρακολουθήσουμε τη παράσταση Βατραπουνζέλ από την ομάδα “Θέατρο Ρετρό” στο θέατρο Πόλη (Φωκαίας & Αριστοτέλους, πλ. Βικτωρίας, κάθε Κυριακή στις 3μμ).
Η ιστορία είναι:
Μεγαλώνοντας σε ένα μικρό διαμέρισμα της
Αθήνας δύο αδελφές ,με την παιδική τους φαντασία να καλπάζει, καλούνται να
φέρουν στα μέτρα τους, τους κόσμους που γεννάει το παιδικό τους μυαλό. Με
αφορμή τα γνωστά παραμύθια “Βασιλιάς Βάτραχος” και “Ραπουνζέλ” και με υλικά την
παιδικότητα τους αλλά και ό,τι μπορούν να ξετρυπώσουν από την μικρή αποθήκη του
σπιτιού τους ξεκινάνε να κάνουν αυτό που ξέρουν καλύτερα. Να παίζουν! Αυτό που
καμία τους όμως δεν μπορεί να φανταστεί είναι το πόσο πιο κοντά θα έρθει η μία
στην άλλη μόλις το παραμύθι τελειώσει και καταλάβουν πως όλοι οι άνθρωποι
κρύβουν μέσα τους ένα μικρό βατραχάκι ή μία όμορφη πριγκίπισσα και πως η αγάπη
φτιάχνει κόσμους που χωράνε παντού. Ακόμα και στο μικρό τους διαμέρισμα.
Η παράσταση απευθύνεται
σε παιδιά ηλικίας 6 έως 9 ετών, διαρκεί 45΄λεπτά και παίζεται στα Ελληνικά,
Αγγλικά και Γερμανικά. Έχει ήδη ταξιδέψει και παιχτεί και στη Γερμανία.
Συντελεστές
Παράστασης
Διασκευή
Κειμένου: Μαργαρίτα Κυραγιάννη
Σκηνοθεσία
& Σκηνογραφία & Επιμέλεια μουσικής: Αιμίλιος
Αλεξανδρής
Σκηνικά
αντικείμενα: Βάλια Παπακωνσταντίνου
Ζωγραφική
Σκηνικού: Αντρέας Κανελλόπουλος , Μάριος Ράμμος
Κοστούμια:
Βάλια Παπακωνσταντίνου, Bahaldoin Kachach
Σχεδιασμός
φωτισμού & Φωτογραφία: Παύλος Μαυρίδης
Μετάφραση
θεατρικού έργου στα Αγγλικά: Ελένη
Καζαντζίδου, Μιχάλης Κουλουρίδης
Μετάφραση
θεατρικού έργου στα Γερμανικά: Αβτζόγλου Στέλλα,
Χριστίνα Φράγκου, Νικολέτα Χαραλαμποπούλου
Γραφιστικά:
Σπυριδούλα Αρταβάνη
Οργάνωση
παραγωγής: Θηρεσία Θεοδώρου
Διεύθυνση
παραγωγής & Επικοινωνία: Αγγελική Φράγκου
Παραγωγή:
Θέατρο ΡΕΤΡΟ”
Παίζουν:
Νίνα Αδαμοπούλου, Βάλια Παπακωνσταντίνου
Προσωπική μου άποψη: Μια καταπληκτική παράσταση που μπορούν να παρακολουθήσουν άνετα και παιδιά μικρότερης ηλικίας (τα δικά μου παιδιά είναι 4 κ μιση ετών) αλλά και λίγο μεγαλύτερης ηλικίας. Οι δύο ταλαντούχοι ηθοποιοί με την γλαφυρή εκφραστικότητα τους μας πείθουν ότι πρόκειται για δύο μικρά αδέρφια που παίζουν και ζωντανεύουν δυο κλασικά παραμύθια μέσα στο δικό τους δωμάτιο. Το σκηνικό, μεταξύ των άλλων, έχει χάρτινους κύβους ( που παραπέμπει στο παιδικό παιχνίδι με κύβους) και έξυπνα μετατρέπεται, ανάλογα με το παραμύθι, σε λίμνη ή κάστρο. Τα κουστούμια παραπέμπουν σε παιδικά ρούχα, αξεσουάρ και στολές που σε κάθε παιδικό δωμάτιο υπάρχουν. Η παράσταση τελειώνει με τα δύο αδέρφια να μιλάνε για την αγάπη που τα δύο παραμύθια εκθειάζουν . Τα δύο αδέρφια έχουν ένα διάλογο (που όπως έμαθα πρόκειται για ένα οργανωμένο αυτοσχεδιασμό των ηθοποιών, δηλαδή τα λόγια σε κάθε παράσταση είναι διαφορετικά με ίδιο θέμα την αγάπη) για το πως η αγάπη μέσα από τα παιδικά τους μάτια φανερώνεται και τη συναντούν σε απλά καθημερινά πράγματα όπως το παιχνίδι, το παραμύθι αλλά και σε μοναδικές στιγμές όπως την αγκαλιά της μαμάς, του μπαμπά, των αδερφών. Μετά το τέλος της παράστασης τα παιδιά ζωγραφίζουν τι τους έκανε εντύπωση. Οι ζωγραφιές των παιδιών συγκεντρώνονται και όλες θα παρουσιαστούν σε μια έκθεση ζωγραφικής στα τέλη Ιουνίου. Θα υπάρξει νικητής από κάθε ηλικιακή ομάδα και οι ζωγραφιές θα μοιραστούν σε ιδρύματα για το παιδί, παιδιατρικά νοσοκομεία και ορφανοτροφεία.
Από τα σχόλια και τις εντυπώσεις των δικών μου μικρών θεατών είναι μια
παράσταση που, σίγουρα, θα την προτείνω σε φίλους γονείς να τη παρακολουθήσουν
με τα παιδιά τους.
