Παραμύθι - μύθι - μύθι… «Λοιπόν, ποιο παραμύθι θα διαβάσουμε απόψε;», ρώτησα ένα βράδυ την τετράχρονη κόρη μου. «Απόψε, μαμά, θα σου διαβάσω εγώ», μου απάντησε με στόμφο η μικρή. Παρ’ όλη την έκπληξή μου, ξάπλωσα στο κρεβάτι και ετοιμάστηκα να ακούσω. Άνοιξε ένα από τα γνωστά παραμύθια και άρχισε, κάνοντας ότι διαβάζει… «Μια φορά κι έναν καιρό…». Μαγεύτηκα. Το κοριτσάκι μου είχε δημιουργήσει μια εντελώς καινούρια ιστορία, με δράκους, νεράιδες και πριγκίπισσες, διεκδικώντας επάξια μια θέση δίπλα στους μεγάλους παραμυθάδες!
 |
| via |
Εκτός από την περηφάνια που αισθάνθηκα ως μαμά, η όλη εμπειρία με έκανε να σκεφτώ πόσο καλά κάναμε που από την ημέρα που γεννήθηκε (μερικοί υποστηρίζουν ότι κανείς μπορεί να αρχίσει και από την περίοδο της εγκυμοσύνης) να της διαβάζουμε παραμύθια. Βέβαια γνήσιο ενδιαφέρον έδειξε, όταν ήταν 2,5 χρονών, και από τότε τα παραμύθια είναι η κατάληξη για όλα τα βράδια μας.
Κάποτε μια μητέρα ρώτησε τον Αϊνστάιν τι να κάνει, για να γίνει το παιδί της πιο έξυπνο. Εκείνος της απάντησε να του διαβάζει παραμύθια. Όταν εκείνη μη έχοντας ικανοποιηθεί από την απάντησή του τον ρώτησε τι άλλο θα μπορούσε να κάνει, αφού θα του έχει διαβάσει παραμύθια, εκείνος της απάντησε αφοπλιστικά: «Διαβάστε του ακόμα περισσότερα παραμύθια!».
Ποιος θα μπορούσε λοιπόν να αμφισβητήσει τον ρόλο του παραμυθιού στην παιδική ψυχή; Οι έρευνες και οι μελέτες πάντως που έχουν γίνει κατά καιρούς δείχνουν την πολύ μεγάλη σημασία και συμβολή του παραμυθιού στην ολόπλευρη και ισορροπημένη ανάπτυξη του παιδιού.
Πού ακριβώς όμως βοηθά το παραμύθι;
Πού ακριβώς όμως βοηθά το παραμύθι;
- εξασκεί τη μνήμη και την ικανότητα συγκέντρωσης
- διεγείρει τη φαντασία
- αναπτύσσει τη δημιουργικότητα
- γυμνάζει την κριτική ικανότητα
- καλλιεργεί το συναίσθημα και τη γλωσσική ικανότητα
- βοηθά το παιδί να αποκωδικοποιήσει έννοιες δύσκολες και αφηρημένες, όπως η φιλία, το κουράγιο, το δίκαιο, το άδικο
- είναι διασκεδαστικό
Ταυτόχρονα το παραμύθι είναι ένας κόσμος φανταστικός, όπου όλα επιτρέπονται. Ο ήρωας με τον οποίο ταυτίζεται το παιδί, μπορεί να έχει υπεράνθρωπες δυνάμεις, να παλεύει με "τέρατα" και να νικάει. Επίσης μέσα στο παραμύθι το αδύνατο γίνεται δυνατό, ο φτωχός βοσκός γίνεται βασιλιάς, η αργή χελώνα κερδίζει τον λαγό. Με αυτόν τον τρόπο το παιδί βιώνει ένα τεράστιο φάσμα συναισθημάτων: χαρά, θυμό, ανακούφιση, απογοήτευση, λύπη, αγωνία, λύτρωση. Επιπλέον εξοικειώνεται ομαλά και αβίαστα με τις έννοιες της ζωής, του αποχωρισμού και του θανάτου. Παράλληλα με όλα αυτά μέσα από το παραμύθι το παιδί έρχεται σε επαφή με διάφορους ανθρώπινους χαρακτήρες, συμπεριφορές και ιδιότητες που διευρύνουν την κατανόησή του για τον κόσμο και την ενσυναίσθησή του. Το παιδί λοιπόν διασκεδάζει, ενημερώνεται, ψυχαγωγείται, ενώ την ίδια στιγμή εισάγεται αβίαστα και με ασφαλή τρόπο στον κόσμο των ενηλίκων.
Όσο πιεστικός κι αν είναι ο σύγχρονος τρόπος ζωής, ας βρούμε τον χρόνο και τη διάθεση να χαλαρώσουμε πραγματικά και να αφεθούμε με τα παιδιά μας στη μαγεία της ανάγνωσης ενός παραμυθιού.
Φανταστείτε δικές σας εικόνες, συζητήστε για τις εικόνες του βιβλίου, για τις σκέψεις που έκαναν και τα συναισθήματα που ένιωσαν. Αυτοσχεδιάστε, δημιουργήστε τα δικά σας παραμύθια, παίξτε τα μαζί με τα παιδιά σας.
Και να θυμόμαστε τα λόγια του Νίκου Καζαντζάκη: «Υπάρχει τίποτα αληθινότερο από την αλήθεια; Ναι… το παραμύθι. Αυτό δίνει νόημα αθάνατο στην εφήμερη αλήθεια».
Γράφει η Βάνα Καρκάση από το babyleading
_________________________________________________________________________________________________
Η Βάνα Καρκάση είναι εκπαιδευτικός, λογοθεραπεύτρια και μαμά δύο παιδιών που μεγάλωσαν με baby-led weaning. Είναι συγγραφέας του βιβλίου «Κοίτα, μαμά, τρώω», όπου περιγράφεται αναλυτικά η εφαρμογή της μεθόδου και δημιουργός της ιστοσελίδας www.babyledweaning.gr, με σκοπό να βοηθήσει αποτελεσματικά όσους γονείς επιλέξουν να εφαρμόσουν το BLW με τα παιδιά τους.
Δείτε επίσης:
Και μην ξεχνάτε:
