Διαβάσαμε το παραμύθι "Ένας ελέφαντας το κάτι άλλο" και ενθουσιαστήκαμε με το θέμα του βιβλίου τόσο πολύ που θέλαμε να γνωρίσουμε τη συγγραφέα που μας άγγιξε μέσα από τις σελίδες της!
1. Πώς προέκυψε αυτή η σκέψη - θέμα του βιβλίου ;
Αφού με ρωτάτε θα σας πω πως το θέμα του βιβλίου αυτού δεν είναι ένα! Επίσης πιστεύω πως ο κάθε αναγνώστης ερμηνεύει την κάθε ιστορία που διαβάζει όπως εκείνος επιθυμεί. Ίσως να πούμε πως επίσημα το βιβλίο μου μιλά για την μοναδικότητά μας και για το πόσο σπουδαίο είναι να λαμβάνουμε αγάπη και εμπιστοσύνη από τους γύρω μας ώστε να καταφέρουμε να λάμψουμε και να γίνουμε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας.
Ωστόσο αισθάνομαι πως ξεπηδούν τόσες πολλές σκέψεις μέσα από την ιστορία αυτή… Η ανάγκη του μικρού ελέφαντα να μην θέλει να γίνει ελέφαντας αλλά κάτι άλλο φέρνει μια μεγάλη ανακατωσούρα στην αγέλη. Πως είναι δυνατόν ένας τόσο μικρός ελέφαντας να καταφέρνει να χαλάσει την ηρεμία και την κανονική ροή των πραγμάτων; Και έπειτα η αρχηγός γίνεται αυστηρή και δεν επιτρέπει στον ελέφαντα να γίνει κάτι άλλο. Ο ελέφαντας είναι ένας μικρός επαναστάτης και βραχυκυκλώνει το σύστημα. Κι αν προσπαθήσουν και άλλοι ελέφαντες να γίνουν κάτι άλλο, τότε που μπορεί να φτάσει αυτή η επανάσταση; Κι αν η αρχηγός χάσει την αρχηγία της εξ αιτίας αυτής της επανάστασης; Και πόσο θάρρος χρειάζεται ένας μικρός ελέφαντας να πάει κόντρα σε ένα τόσο δυνατό σύστημα; Τι χρειάζεται για να τα καταφέρει; Και τι περιπέτειες θα περάσει ώστε η μαμά του να καταλάβει πως μόνο με την αγάπη της το ελεφαντάκι θα γίνει αυτό που πάντα επιθυμούσε, ένας ελέφαντας το κάτι άλλο; Οι σκέψεις που γεννούν τέτοιες απορίες με απασχολούν καθημερινά, ήταν θέμα χρόνου να μπουν σε μια ιστορία μου.
2. Ποια είναι η Άννα στην οποία αφιερώνεις το βιβλίο;
Η Άννα είναι ένα σπουδαίο και πανέξυπνο κορίτσι τριών ετών που με τη βοήθεια της κατάφερα να φτιάξω αυτήν την ιστορία. Το βιβλίο είναι αφιερωμένο σε εκείνη γιατί είναι η καθημερινή μου έμπνευση!
3. Πιστεύεις ότι οι σημερινοί γονείς είναι ενθαρρυντικοί και υποστηρικτικοί ως προς τα θέλω των παιδιών τους ή προσπαθούν να ικανοποιήσουν τα δικά τους ανεκπλήρωτα όνειρα μέσα από αυτά;
Δεν γνωρίζω τι συμβαίνει γιατί δεν είμαι γονιός ώστε να συναναστρέφομαι άλλες οικογένειες και επίσης αποφεύγω να κάνω γενικεύεις, είναι κάτι που δε μου αρέσει. Υποψιάζομαι πως ο κάθε γονιός κάνει το καλύτερο για το παιδί του με τις γνώσεις και τα μέσα που διαθέτει. Έχουν γίνει τεράστια βήματα σε σχέση με το παρελθόν και οι άνθρωποι έχουμε μορφωθεί και έχουμε γίνει πιο ανοιχτοί. Αισιοδοξώ πως θα έρθει κάποτε η μέρα που μικροί μεγάλοι θα σεβόμαστε τη μοναδικότητα του άλλου και οι ελεύθερες επιλογές δεν θα είναι μια διαρκής κοινωνική αλλά και προσωπική πάλη αλλά αυτονόητα δικαιώματα.
4. Η κοινωνία συμβάλει στη μοναδικότητα ή περισσότερο προσανατολίζεται στο να μπουν όλοι σε ένα καλούπι;
Η κοινωνία είμαστε εμείς. Όσο μπαίνουμε σε καλούπια τόσο θα υπάρχουν και καλούπια για να μπούμε. Σκέψου μια κοινωνία που ο ένας δέχεται τον άλλον όπως ακριβώς είναι, χωρίς να γίνεται θέμα και άνθρωποι και ζώα ζούμε ειρηνικά σε έναν πλανήτη που σεβόμαστε και προστατεύουμε. Απλώς φαντάσου το για λίγο…
5. Είναι κάτι που θα συμβούλευες τους γονείς αναφορικά με το θέμα του παραμυθιού;
Θα ήθελα να ακούω όλο και περισσότερο μαμάδες και μπαμπάδες να λένε στα παιδιά τους: «Σου έχω εμπιστοσύνη», «σε αγαπώ», «πες μου τη γνώμη σου», «μπορείς να τα καταφέρεις, πιστεύω σε σένα».
6. Χάρτινο θέατρο. Πως γεννήθηκε;
Το Χάρτινο Θέατρο είναι ένα πρότζεκτ που γεννήθηκε στο κεφάλι μου από την ανάγκη να συνδυάσω την αφήγηση και το θέατρο με τη μουσική, τη ζωγραφική και την κατασκευή σκηνικών.
Έκανα μια έρευνα στο ίντερνετ και ανακάλυψα Το Καμισιμπάι. Σημαίνει στα Ιαπωνικά Χάρτινο Θέατρο και είναι μια τεχνική αφήγησης που βασίζεται πάνω σε εικόνες. Έχει τη μορφή ενός παραθύρου που όταν το ανοίγεις αποκαλύπτονται οι εικόνες της ιστορίας που αφηγείσαι. Οι Καμισιμπάγια ήταν Ιάπωνες αφηγητές που φόρτωναν το Καμισιμπάι στο ποδήλατό τους και πήγαιναν από χωριό σε χωριό για να αφηγηθούν τις ιστορίες τους. Επίσης το Καμισιμπάι θεωρείται προάγγελος των Ιαπωνικών Μάνγκα. Με ενέπνευσε λοιπόν όλος αυτός ο χάρτινο κόσμος και έφτιαξα το δικό μου Χάρτινο Θέατρο.
Όλη μου αφήγηση βασίζεται σε ένα φαινομενικά αδιάφορο κουτί που με τεχνικές θεάτρου ξεδιπλώνεται και αποκαλύπτεται μπροστά στα μάτια των παιδιών ένας ολόκληρος χάρτινος κόσμος. Ξεπετάγονται από μέσα σύννεφα, δάση, σπίτια, ουράνια τόξα και ακόμα ελέφαντες και καμηλοπαρδάλεις! Ένα χάρτινο υπερθέαμα με πολύ χρώμα και γεμάτο μικρές εκπλήξεις!
7. Συγγραφή στη ζωή σου. Τι σημαίνει ; Πότε ήρθε η ανάγκη και έγινε πραγματικότητα;
Ξεκίνησα να γράφω από πολύ μικρή ηλικία και για μένα λειτουργούσε πάντα ως μια ανάγκη για αποφόρτιση. Ότι με στεναχωρούσε το έγραφα, το έκανα ιστορία ή τραγούδι. Αργότερα άρχισα να φτιάχνω ιστορίες για παιδιά μόνο και μόνο γιατί μεγάλωνα και αυτή η μελαγχολία της εφηβείας κάποτε περνάει. Το πρώτο μου βιβλίο κυκλοφόρησε το 2009 και από τότε ούτε που κατάλαβα πως πέρασαν 11 χρόνια και πως τα βιβλία μου γίνανε 7!
8. Υπάρχει τελικά "χώρος" για το ελληνικό παραμύθι και τους νέους συγγραφείς;
Αμέ. Αν δεν θέλεις να βγάλεις τα προς το ζην σαν συγγραφέας υπάρχει χώρος για όλους μας!
9. Γιατί παραμύθι και όχι εφηβική ή «ενήλικη» λογοτεχνία;
Έχω μια φοβερή ανάγκη να γυρνάω στα χρόνια που ήμουν παιδί, να θυμάμαι χρώματα και μυρωδιές της παιδικής μου ηλικίας. Το μέρος και το σπίτι που μεγάλωσα, τη γιαγιά μου και τους γονείς μου νέους. Ίσως γ’ αυτό να γράφω για παιδιά γιατί η ανάγκη μου αυτή με κάνει να επικοινωνώ καλύτερα με εκείνα. Όταν ήμουν μικρή η αφήγηση ιστοριών ήταν καθημερινή ρουτίνα. Μεγάλωσα μαζί με όλους αυτούς τους ήρωες των παραμυθιών και έχω μια αίσθηση πως ήταν η παρέα και η συντροφιά μου. Η ενήλικη λογοτεχνία δεν με ενδιαφέρει, άσε που πιστεύω πως ότι θα έγραφα θα ήταν αφόρητα μελό.
10. Περιέγραψε μας λίγο την στιγμή που συγκεντρώνεσαι να γράψεις; έχεις κάποια συγκεκριμένη ώρα, κάποιο συγκεκριμένο μέρος;
Δυστυχώς δεν είμαι καθόλου οργανωμένη και μεθοδική. Έχω μαζί μου ένα τετραδιάκι και εκεί γράφω ότι σκεφτώ και ότι μου έρθει στο κεφάλι σαν ιδέα για να μην το ξεχάσω. Δεν ξέρω η έμπνευση που θα με βρει και πρέπει να είμαι προετοιμασμένη. Το περισσότερο μέρος της ιστορίας γράφεται τη στιγμή της έμπνευσης. Μετά πάω σπίτι μου και το σκέφτομαι, το συζητώ με φίλους και τελειώνω την ιστορία στον υπολογιστή πια.
11. Οι παρουσιάσεις του βιβλίου «Ένας ελέφαντας το κάτι άλλο» είναι πραγματικά το κάτι άλλο. Πως θα μπορούσε κάποιο σχολείο, σύλλογος ή παιδότοπος να έρθει σε επαφή μαζί σου ή τον εκδοτικό οίκο έτσι ώστε να διοργανώσετε μια παρουσίαση;
Μαζί μου μπορεί να επικοινωνήσει μέσω e-mail fannie.th@gmail.com , να με βρει στη σελίδα μου στο facebook ή στην ιστοσελίδα μου.
Το βιβλίο «Ένας ελέφαντας το κάτι άλλο» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Ελληνοεκδοτική. Ταυτόχρονα φέτος ξεκίνησε μια συνεργασία με τις εκδόσεις στο κομμάτι των παιδικών εκδηλώσεων και έτσι με το Χάρτινο Θέατρο μου ταξιδεύουμε πολλά βιβλία του εκδοτικού σε σχολεία, βιβλιοπωλεία και βιβλιοθήκες.
Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε με τις εκδόσεις .
12. Πως νιώθεις που από ένα ουσιαστικά τυχαίο γεγονός, - μια βιβλιοκριτική που καλέστηκε να κάνει αρθρογράφος η οποία τυγχάνει να μένει στην Αμερική- το συγκεκριμένο παραμύθι πέρασε τα σύνορα της χώρας, ταξίδεψε από την άλλη μεριά του ατλαντικού και ενθουσίασε τους μικρούς μαθητές συγκεκριμένων ελληνικών σχολείων εκεί;
Είμαι ενθουσιασμένη, πετάω από την χαρά μου και ανυπομονώ να με καλέσετε στα μέρη σας! Θα έρθω με χαρά και ελεφαντίσια χοροπηδητά !
13. Όμως έχεις και άλλα «παιδιά» Πες μας λίγα λόγια και για τα υπόλοιπα βιβλία σου και τι αυτά πραγματεύονται.
Επειδή είναι πολλά και δεν θέλω να αδικήσω κανένα εδώ θα βρείτε τα βιβλία μου και όλες τις πληροφορίες.
14. Εικονογράφηση . Επιμελήθηκες εσύ την εικονογράφηση του βιβλίου "Ένας ελέφαντας το κάτι άλλο" η οποία ομολογουμένως είναι εξαιρετική. Πως προέκυψε αυτό;
Ανέκαθεν ζωγράφιζα, ήταν πάντα η μεγάλη μου αγάπη και μια μέρα σκέφτηκα πως το όνειρο μου θα ήταν να εικονογραφώ τα δικά μου βιβλία. Πήρα λοιπόν τα πινέλα μου και τις μπογιές μου στρώθηκα στη δουλειά και έτσι ο ελέφαντας είναι το δεύτερο βιβλίο που εικονογραφώ. Το πρώτο κυκλοφόρησε από της εκδόσεις Λιβάνη και λέγεται «Έχασα τη μύτη και ψάχνω να τη βρω».
15. Επικεντρώνεσαι μόνο στην εικονογράφηση των δικών σου παραμυθιών ή θα ήθελες να συνεργαστείς και με άλλους συγγραφείς;
Θα ήθελα πολύ να εικονογραφήσω και ιστορίες που δεν είναι δικές μου. Ποιος ξέρει ίσως στο μέλλον γίνει και αυτό!
16. Να περιμένουμε ένα καινούργιο παραμύθι σύντομα;
Ναι, να περιμένετε σύντομα και βιβλίο και τραγουδάκι και απ΄ όλα! Θέλω να δημιουργήσω μια σειρά με εκπληκτικά, ατρόμητα ζωάκια όπως ο ελέφαντάς και μια σειρά από παιδικά τραγούδια που θα συνοδεύουν τις ιστορίες.
17. Θα ήθελες να πεις και 2 λόγια για τους συνεργάτες σου αναφορικά με το τραγούδι.
Το τραγούδι μου «Θα γίνω κάτι άλλο»
ηχογραφήθηκε στο στούντιο στο S_Lab studios του Σπύρου Κολαΐτη και ενορχηστρώθηκε από τον σπουδαίο μουσικό και συνθέτη Yoel Soto. Τον ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου γιατί πήρε το τραγουδάκι μου και το απογείωσε βάζοντας μάλιστα και τους δυο καταπληκτικούς γιούς του να κάνουν φωνητικά. Επίσης ένα μεγάλο ευχαριστώ χρωστάω και στον Δημήτρη Μακρή που σκηνοθέτησε το βίντεο που συνοδεύει το τραγούδι μου και το βοήθησε να γίνει αυτό το κάτι άλλο! Οι φίλοι είναι η περιουσία μας και εγώ με τέτοιους φίλους είμαι πάμπλουτη!
Αν θέλετε μπορείτε να διαβάσετε την βιβλιοκριτική μας εδώ.
Γράφει η Μαρίνα Πλούμπη από το Info in a shot
________________________________________________________________________________________________
Αγαπώ, χαμογελώ, γράφω, διαβάζω, ταξιδεύω. Έρωτάς της η δουλειά της. Τουριστικός πράκτορας με εξειδίκευση τη διοργάνωση συνεδρίων. Πάθος της το διάβασμα και η συγγραφή. Μέσα στην τσάντα της υπάρχει πάντα ένα βιβλίο, ένα μολύβι και πολλές σημειώσεις σε χαρτάκια, μπλοκάκια και σημειωματάρια. Αγάπη της οι άνθρωποι, με τους οποίους μοιράζεται το σπίτι της και τη ζωή της.
Αγαπώ, χαμογελώ, γράφω, διαβάζω, ταξιδεύω. Έρωτάς της η δουλειά της. Τουριστικός πράκτορας με εξειδίκευση τη διοργάνωση συνεδρίων. Πάθος της το διάβασμα και η συγγραφή. Μέσα στην τσάντα της υπάρχει πάντα ένα βιβλίο, ένα μολύβι και πολλές σημειώσεις σε χαρτάκια, μπλοκάκια και σημειωματάρια. Αγάπη της οι άνθρωποι, με τους οποίους μοιράζεται το σπίτι της και τη ζωή της.
Και μην ξεχνάτε:
Ακολουθήστε το Familives σε Facebook, Instagram, & Twitter , για να μη χάνετε κανένα post!
