ΟΙ ΘΥΣΙΕΣ ΤΟΥ ΝΑ ΓΙΝΕΙΣ ΜΑΜΑ

 



Οι ψηλοτάκουνες γόβες που βρισκόταν μέχρι πρότινος σε περίοπτη θέση στην παπουτσοθήκη σου, όταν το τεστ εγκυμοσύνης δείξει θετικό, τότε καταχωνιάζονται μεμιάς κάπου στο βάθος της ντουλάπας, και την θέση τους την παίρνουν τα φλατ και άνετα παπούτσια . Τα στενά ρούχα, αντικαθίστανται με άνετα παντελόνια και φορέματα και αυτό είναι ένα μικρό παράδειγμα για τις μικρές, αλλά εξίσου σημαντικές θυσίες όσον αφορά τη θηλυκότητα μιας γυναίκας, η θυσία του να γίνει μαμά.





 

 

Η μητρότητα δεν είναι ένας ρόλος ή μια υποχρέωση μιας γυναίκας. Είναι κάτι που βρίσκεται στη φύση της, στο DNA της. Η θυσία της μάνας δεν είναι ζήτημα επιλογής ή συνθηκών. Ξυπνά από τη στιγμή που θα νιώσει τη ζωή και τη φροντίδα ενός νέου ανθρώπου, του παιδιού της.

Όλες οι προσωπικές ανάγκες έρχονται σε δεύτερη μοίρα. Εκείνο το ακριβό φορεματάκι που είχες σταμπάρει σε μια βιτρίνα, προτιμάς να κρατήσεις τα χρήματα για να αγοράσεις όμορφα και ποιοτικά ρούχα για το μωρό σου που έρχεται ή έχει ήδη έρθει. Ο ύπνος σου που ήταν οχτώ με δέκα ώρες συνεχόμενος, δεν υπάρχει πλέον ακόμα και αν το παιδί σου φθάσει στην ενηλικίωση. Η αγωνία μιας μητέρας αν το παιδί της κοιμάται καλά όταν είναι μωρό, ή αν γύρισε σώο στο σπίτι μετά από έξοδο, δεν τελειώνει ποτέ.


 

Και το καλοκαιράκι! Αχ αυτό το ανέμελο καλοκαιράκι, θα έρθει ποτέ; Η επιλογή ενός απομακρυσμένου νησιού, οι ατελείωτες ώρες κάτω από τον καυτό ήλιο, χωρίς να σε νοιάζει αν θα βρεις κάποια ομπρέλα, και η μόνη σου ανησυχία είναι να έχεις συντροφιά ένα βιβλίο, μια παγωμένη μπύρα, λίγα φρούτα και μουσική, ανήκουν στο παρελθόν. Όταν γίνεις μαμά, οι ώρες παραλίας είναι είτε οι αρκετά πρωϊνές, είτε οι αρκετά απογευματινές. Η συντροφιά σου είναι το παιδί σου, όλα τα κουβαδάκια, οι οργανωμένες οικογενειακές παραλίες και η χαλαρωτική μουσική αντικαθίστανται με φωνές και κλαψουρίσματα του δικού σου παιδιού αλλά και των υπολοίπων. Το ελαφρύ φαγητό που θα είχες στη τσάντα σου, τώρα είναι ταπεράκια με φρούτα, μπισκοτάκια και κάποιο ελαφρύ φαγητό. Και όμως, δεν σε νοιάζει. Γιατί το ανέμελο καλοκαίρι το έχεις ήδη ζήσει, και ο ερχομός του παιδιού σου είναι δική σου απόφαση και η μητρότητα κυλά στις φλέβες σου. Το καλοκαιράκι αυτό το ανέμελο θα έρθει ξανά, αλλά η σκέψη σου θα είναι πάλι στα παιδιά σου που θα απολαμβάνουν πια αυτά το δικό τους ανέμελο καλοκαίρι.

Κάποια στιμή θα έρθει εκείνη η ώρα που μοιάζει με δευτερόλεπτα, και το παιδί σου είναι έτοιμο να φύγει από το σπίτι, να αφήσει τη φωλιά του και να πετάξει μόνο του. Και αυτή είναι η μεγαλύτερη θυσία που καλείται να κάνει η μάνα. Να δει το παιδί της να φεύγει από κοντά της.


Γράφει η Αθηνά Ντόκα
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Μητέρα δύο κοριτσιών, ιδιωτική υπάλληλος και πολυταξιδεμένη, εμπνέεται με τα απλά καθημερινά πράγματα και δημιουργεί δικές της ιστορίες. Της αρέσουν τα ταξίδια, η φωτογραφία, το διάβασμα, η μουσική και η καλή παρέα. Έχει συγγράψει παραμύθια και διηγήματα σε συλλογικά έργα, ενώ το πρώτο της παραμύθι με τίτλο «Χεράκια Καθαρά…Μικρόβια Μακριά» εκδόθηκε τον Δεκέμβριο του 2020.

Για να επικοινωνήσετε μαζί της μπορείτε να τη βρείτε στο www.facebook.com/athina.ntoka


Και μην ξεχνάτε:
Ακολουθήστε το Familives σε FacebookInstagram, & Twitter , για να μη χάνετε κανένα post!