Ως μαμά 2 ανήλικων παιδιών διαβάζοντας το βιβλίο αρχικά μόνη μου, ήρθα αντιμέτωπη με τους φόβους μου, πως θα μάθουν τα παιδιά να έχουν τα μάτια τους ορθάνοιχτα χωρίς να εμπιστεύονται τον πρώτο άνθρωπο που θα συναντήσουν και συνάμα χωρίς να φοβούνται να δείξουν εμπιστοσύνη σε ανθρώπους που είναι άξιοι αυτής! Μεγάλη συζήτηση το βιβλίο που κρατάω λοιπόν!
Σε έρευνες από όλο τον κόσμο αναφέρεται ότι το 75%-90% των παιδιών ακολουθούν ένα άγνωστο άτομο με τη θέλησή τους, όταν αυτό εμφανίζεται με ένα ελκυστικό δόλωμα (παιχνίδι, γλυκό) ή παρουσιάζεται ως φίλος με το δάσκαλο ή το γονέα.
Έννοιες λοιπόν όπως "συνειδητά ψέματα, επιπολαιότητα, παρασύρομαι, παρόρμηση, ευκολοπιστία, παιδική αθωότητα, φιλοδοξία " έρχονται στην ιστορία μας να αγγίξουν τις χορδές του φόβου μας.
Ο μικρός Ζαχαρίας παρασυρμένος από την ανάγκη του να ζήσει νέες περιπέτειες καθώς και να ανοίξει τα φτερά του πάρα πολύ εύκολα και γρήγορα αφήνεται χωρίς ίχνος καχυποψίας σε οποιαδήποτε συνθήκη. Ως εύκολος στόχος βρίσκεται αντιμέτωπος με πολλές αναποδιές και αμέσως γνωρίζει τις έννοιες της εκμετάλλευσης, της πονηριάς, της κακίας και κυρίως του φόβου. Όταν φυσικά όλα αυτά τον οδηγούν στη μέση του πουθενά, ο Ζαχαρίας αρχίζει να νιώθει έντονα πια το αίσθημα του φόβου, αποζητώντας την ασφάλεια και την ηρεμία. Κατανοεί το λάθος του ψέματος και μετανιώνει γι' αυτό.
Και εδώ έχοντας αρχίσει να ξεκαθαρίζει τα γκρίζα συναισθήματα του, αντιλαμβάνεται πως σε όλη την πορεία του είχε πλάι του τη φωνή της λογικής τη μικρή του φίλη, δεν είναι τυχαίο ωστόσο, πως στην περιπέτεια μας δεν αναφέρεται πουθενά το όνομά της. Ακριβώς γιατί η "φίλη" του παραμυθιού είναι όλα όσα ψάχνει "ένας Ζαχαρίας" στην απελπισία και στο φόβο του. Είναι η βοήθεια, η συμπαράσταση και η λογική που τον βοηθούν να βγει από το αδιέξοδο του.
Ένα βιβλίο "έναυσμα" όπου καταφέρνει μέσα από τις σελίδες του, να βοηθήσει ενήλικα και παιδί να συζητήσουν για λάθη, φιλοδοξίες και επιπολαιότητες, όλα όσα μπορούν να σε οδηγήσουν "Στη μέση του Πουθενά". Όμως ακριβώς εκεί, στο πουθενά εμφανίζεται πάντα η αγκαλιά που ψάχνεις να βρεις για να φωλιάσεις .
Ευανάγνωστο και στοχευμένο με εικόνες που μιλούν κυριολεκτικά από μόνες τους. Σε κάθε σελίδα με μαεστρία η εικονογράφος Μαρία Μανούρα αποτυπώνει με την τέχνη της τα έντονα συναισθήματα της ιστορίας μας.
Γράφει η Άννα Βουρλιώτου
Ηθοποιός, δασκάλα θεατρικής αγωγής και εμψυχώτρια θεατρικού παιχνιδιού σε πάρτι και εκδηλώσεις.37 ετών με δίδυμα 6χρονα αγοράκια.
Αγαπάει τα ταξίδια, το καλό φαγητό, το θέατρο και αναζητά χώρους/μέρη ενασχόλησης για γονιό και παιδί.
Ψάχνει άπειρες δραστηριότητες μέσα και έξω από το σπίτι με τα παιδιά.
Στο fcb διαθέτει την ομάδα ΙΔΕΕΣ ΓΙΑ ΜΙΚΡΑ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΑ ΠΑΙΔΙΆ. Και στο youtube αφηγείται ιστορίες για καληνύχτα ως Άννα Μπανάνα.
