Μυρωδιά από κουραμπιέδες, μελομακάρονα και βασιλόπιτα. Κονιάκ και ουίσκι. Μυρωδιά από αναμμένο τζάκι, ζέστη και άρωμα ελληνικού καφέ. Γιρλάντες, χριστουγεννιάτικα στρωσίδια και στολίδια παντού, κυρίως στο παιδικό δωμάτιο. Το χριστουγεννιάτικο δέντρο λάμπει μέσα από τα πολύχρωμα λαμπάκια και στέκει περήφανο μπροστά στο παράθυρο. Το βλέπεις από μακριά -αφού πάντα αυτήν την εποχή οι κουρτίνες απαγορεύεται να κλείσουν-, καθώς έρχεσαι από το σχολείο, τη δουλειά και ανυπομονείς να μπεις μέσα και να μη βγεις ξανά, να κλειστείς στη ζεστασιά του σπιτιού σου. Να χουχουλιάσεις στον καναπέ σκεπασμένος με την κουβέρτα, να έρθει το παιδί σου και να χωθεί και εκείνο από κάτω, μαζί σου. Να δείτε μαζί το πολικό εξπρές και να αποκοιμηθεί στην αγκαλιά σου. Να βάλεις στο τραπέζι λίγο γάλα μαζί με βασιλόπιτα, κέρασμα για τον Άγιο Βασίλη, που θα φέρει τα δώρα. Να απολαύσεις και να χαζέψεις το πρόσωπο και τα μάτια των παιδιών σου το πρωί (για την ακρίβεια αξημέρωτα… μεταξύ πέντε με έξι…) που θα ανακαλύψουν... ότι ήρθε!!! Να τα ακούσεις να φωνάζουν χοροπηδώντας «Μαμά, ήρθεεεεε!!»
Αλήθεια, υπάρχει ωραιότερο μέρος να ταξιδέψουμε τα Χριστούγεννα από ό,τι το ίδιο μας το σπίτι;
Τη μια μέρα ταξιδεύουμε, καθώς ψήνουμε τη βασιλόπιτα, ενώ την άλλη μέρα απολαμβάνουμε το μέλωμα των μελομακάρονων. Όλοι μαζί. Ναι, όλοι μαζί στην κουζίνα, με μια κούπα αχνιστό καφέ ή ένα ποτήρι κρασί και τη μελωδία της ευτυχίας να παίζει στα ηχεία. Όχι; Τότε μήπως Frank Sinatra; Μήπως δεν ξέρουμε να φτιάχνουμε γλυκά; Δεν πειράζει, σημασία δεν έχει το αποτέλεσμα, αλλά η διαδρομή! Σημασία έχει που είμαστε όλοι μαζί γύρω από έναν πάγκο και γελάμε, μιλάμε, ζούμε τη στιγμή. Σημασία έχουν τα αλευρωμένα, χαμογελαστά, ευτυχισμένα μουτράκια που πλάθουν μαζί μας κουραμπιέδες. Σημασία έχει ο χρόνος που μοιραζόμαστε ως οικογένεια. Άλλωστε πάντα υπάρχει το ζαχαροπλαστείο της γειτονιάς.
Επειδή οι καλοί φίλοι είναι μέρος της ζωής μας, μια βραδιά (και δυο και τρεις) μαζί τους, με φαγητό, κρασί και γιατί όχι και τράπουλα, είναι αδιαμφισβήτητα απαραίτητο “οικογενειακό” έθιμο τις μέρες αυτές. Δεν είναι ανάγκη να είναι παραμονή ή ανήμερα των Χριστουγέννων. Όλες οι μέρες είναι γιορτινές. Η δικαιολογία ότι το σπίτι είναι μικρό και δεν χωράμε ή ότι το οικονομικό μας δεν μας το επιτρέπει, δεν θα πρέπει να μας αποτρέψει. Στην πρώτη περίπτωση, η παροιμία «Όλοι οι καλοί χωράνε» ισχύει περίτρανα, καθώς όλοι μας σίγουρα κάποια στιγμή έχουμε βρεθεί σε ένα δυαράκι 50 τ.μ. μαζί με άλλους τριάντα να διασκεδάζουμε. Στη δεύτερη περίπτωση, αν μη τι άλλο, όλοι μας, και κυρίως ο καλός ο φίλος προθυμοποιείται πάντα να συνδράμει είτε φέρνοντας ποτά, είτε φαγητά, χωρίς καν να το ζητήσουμε.
Μια άλλη μέρα απολαμβάνουμε το ταξίδι με τους φίλους των παιδιών μας. Αν μάλιστα έχουμε μικρά παιδιά, μπορούμε να διοργανώσουμε πιτζάμα πάρτυ. Αν πάλι τα παιδιά μας είναι μεγάλα, τα παροτρύνουμε να καλέσουν τους φίλους τους για μια χριστουγεννιάτικη βραδιά (όμως μόνο τους φίλους των παιδιών και όχι και τους γονείς τους). Η βραδιά είναι των παιδιών μας και με αυτόν τον τρόπο αναπτύσσουμε κώδικες επικοινωνίας και χτίζουμε μελλοντικούς δεσμούς. Αν δε τα παιδιά μας έχουν μακροχρόνιες φιλίες, είναι ένας υπέροχος τρόπος να τους βλέπουμε και εμείς όλους μαζί συγκεντρωμένους, έστω μία φορά τον χρόνο. Και αυτό γίνεται αυτόματα μια όμορφη, χριστουγεννιάτικη συνήθεια που την περιμένουν όλοι με ανυπομονησία!
Ας αφεθούμε λοιπόν στη μαγεία των Χριστουγέννων και ας ξεχάσουμε για λίγο κάθε λογής καθημερινή συνήθεια, όπως είναι τα κρεβάτια! Ας στρώσουμε μια κουβέρτα πάνω στο χαλί, παπλώματα, μαξιλάρια και ας χουχουλιάσουμε μαζί με τα παιδιά μας κάτω από το χριστουγεννιάτικο δέντρο βλέποντας την αγαπημένη μας ταινία.
Αν βέβαια ο Άγιος Βασίλης δεν μας επισκέπτεται πια λόγω ηλικίας των παιδιών, ας γίνουμε εμείς μέσα από έναν πρωτότυπο τρόπο: Διοργανώνουμε κυνήγι θησαυρού - δώρου μέσα στο σπίτι. Γράφουμε σε μια χριστουγεννιάτικη κάρτα έναν γρίφο που θα μας οδηγήσει στην κρυψώνα… μιας άλλης χριστουγεννιάτικης κάρτας! Και έπειτα μιας άλλης και μιας άλλης… μέχρι επιτέλους να βρουν τα παιδιά -και όχι μόνο- το δώρο τους. Είναι άκρως απολαυστικό και διασκεδαστικό για όλους. Μικροί, μεγάλοι ανεξαρτήτως ηλικίας παρασυρόμαστε στη μαγεία και… γινόμαστε όλοι παιδιά!
Μήπως τυχόν κάνουμε συλλογή από κούπες, βάζα, ποτήρια, πιάτα; Είναι καιρός να κατέβουν από τα ράφια! Μια φορά τον χρόνο πρέπει να έχουν την τιμητική τους! Άλλωστε οι συλλογές πρέπει να θαυμάζονται και όχι να μένουν συνεχώς κρυμμένες σε κλειστά ντουλάπια.
Στο σπίτι μας μπορούμε να ταξιδέψουμε στη μαγεία των Χριστουγέννων, όσο πουθενά αλλού στον κόσμο και να παρασυρθούμε και εμείς σαν μικρά παιδιά στη γλυκιά προσμονή του ερχομού του Αϊ Βασίλη!
Ας βγούμε από τα στερεότυπα και ας δημιουργήσουμε δικά μας οικογενειακά έθιμα, απολαμβάνοντας το σπίτι μας, τα παιδιά μας, την οικογένεια και τους φίλους μας!
Αφιερωμένο στη μαμά μου…
Γράφει η Μαρίνα Πλούμπη
