“Ο κόσμος μόνο όταν τον μοιράζεσαι υπάρχει”
Τάσος Λειβαδίτης
Ο κόσμος, υπάρχει αληθινά μόνο μέσα από το μοίρασμα με τους γύρω μας, μοιάζει να μας λέει τρυφερά ο αγαπημένος ποιητής Τάσος Λειβαδίτης. Δεν είναι όμως ο μόνος, καθώς φιλόσοφοι, ψυχολόγοι, γιατροί, ειδικοί μέσα στους αιώνες μιλούν για την κοινωνική φύση του ανθρώπου που όχι μόνο ωφελείται αλλά έχει ανάγκη το μοίρασμα με τον απέναντι!
Ένας κόσμος και μια κοινωνία όπου οι άνθρωποι μοιράζονται, είναι ένα περιβάλλον αρμονικής και ειρηνικής συνύπαρξης.
Πώς λοιπόν μπορούμε να μάθουμε στα παιδιά μας την αξία του μοιράσματος;
Πρότυπο και παράδειγμα του παιδιού αποτελούν πρώτα οι γονείς και οι κηδεμόνες και μετέπειτα οι φροντιστές και οι εκπαιδευτικοί. Από εκείνους αντλούν τρόπους αντιμετώπισης των συναισθημάτων τους αλλά και μοντέλα συμπεριφορών για διάφορες καταστάσεις της ζωής. Έτσι λοιπόν, εμείς είμαστε εκείνοι που με το δικό μας παράδειγμα θα εμπνεύσουμε και θα εμφυσήσουμε στο παιδί την αξία και τη σημασία το μοιράσματος. Πώς; Δείχνοντας του με τη δική μας στάση και αντιμετώπιση τον σεβασμό απέναντι στον άλλον, την ομορφιά του να προσφέρουμε στον διπλανό μας, τη δύναμη που αντλούμε από την ομαδικότητα και τη χαρά του να απλώνουμε το χέρι στους ανθρώπους που μας περιβάλλουν και μαζί φτιάχνουμε την κοινωνία. Μπορούμε να προσκαλέσουμε το παιδί σε κοινωνικές δράσεις εθελοντικού χαρακτήρα, όπου προσφέροντας μαζί θα δει βιωματικά την ομορφιά του μοιράσματος.
Σε αυτό το πλαίσιο μπορούμε επίσης να καθιερώσουμε μια γενική ρουτίνα εκκαθάρισης παλιών αλλά λειτουργικών και σε καλή κατάσταση αντικειμένων (π.χ. ρούχων, βιβλίων κ. λπ) και προσφοράς τους στο σχολείο του ή σε κάποια κοινωνική δομή.
Δεν είναι πάντα εύκολο για το παιδί να μοιράζεται ειδικά στην πολύ μικρή ηλικία. Ενώ μεγαλώνει και καθώς περνά από τα διάφορα αναπτυξιακά στάδια τα συναισθήματά του αρχίζουν σιγά σιγά να ωριμάζουν και εδραιώνει τις πρώτες του φιλικές σχέσεις και επαφές. Εμείς, για να ενισχύσουμε αυτή τη φυσική διεργασία μπορούμε να μην εμμένουμε μόνο στα υλικά αγαθά αλλά να του προσφέρουμε εμπειρίες, δείχνοντάς του έτσι πως τα υλικά αποτελούν απλώς ένα μέσο/ τρόπο παιχνιδιού και όχι το ίδιο το παιχνίδι.
Δίνουμε την ευκαιρία και δημιουργούμε το πλαίσιο για να έρχεται σε επαφή με άλλες ομάδες παιδιών και με τους φίλους του και ενισχύουμε τις μεταξύ τους σχέσεις χωρίς να επεμβαίνουμε αλλά αφήνοντάς τα να βρίσκουν λύσεις στην επικοινωνία τους.
Ας μην ξεχνάμε πως το κάθε παιδί είναι διαφορετικό και ξεχωριστό και πως μόνο ακούγοντάς το ουσιαστικά θα μπορέσουμε να το προσεγγίσουμε αποτελεσματικά!
Γράφει η Ελισάβετ Αγόρου
Εκπαιδευτικός, αρθρογράφος, συγγραφέας
Είμαι παιδί της θάλασσας και του καλοκαιριού, καθώς γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Πρέβεζα. Η αγάπη μου για τη γνώση και τη δημιουργία με οδήγησαν σε σπουδές στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Πιστεύω ότι η μάθηση δε σταματά ποτέ, γι’ αυτό συνέχισα το ταξίδι της γνώσης με εξειδικεύσεις στην Ειδική Αγωγή και στην Διαπολιτισμική Εκπαίδευση. Μετά τη διδασκαλία, η επόμενη μεγάλη μου αγάπη είναι η φύση. Έτσι λοιπόν, αυτή την περίοδο ολοκληρώνω το μεταπτυχιακό μου στην Περιβαλλοντική Εκπαίδευση στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Από μικρή γέμιζα τετράδια με σκέψεις για όλα όσα με απασχολούσαν. Μεγαλώνοντας, αυτή η ανάγκη για έκφραση συνεχίζει να εξελίσσεται μαζί μου. Εκφράζομαι μέσα από τις λέξεις και τη συγγραφή ποιημάτων και παιδικών παραμυθιών. Αρθρογραφώ σε ιστοσελίδες ανθρωπιστικού ενδιαφέροντος ενώ τα τελευταία χρόνια συμμετέχω ενεργά μέσω του καναλιού μας στο YouΤube Εκπαιδευτικών Ενδιαφέροντα στην παρουσίαση δελτίων ενημέρωσης για τον χώρο της εκπαίδευσης και το παιδικό βιβλίο. Έχω εκδώσει μία ποιητική συλλογή ενώ είχα τη χαρά ποιήματά μου να διακριθούν και να συμπεριληφθούν σε συλλογικές εκδόσεις. Η φράση που με χαρακτηρίζει είναι: <<Οι λέξεις θεραπεύουν!>>.
Μπορείτε να με βρείτε στο fb https://www.facebook.com/profile.php?id=100004701048337 και στο YouΤube https://www.youtube.com/channel/UCU1dsOKqV6-Fy0jtyVMxwlA/featured Εκπαιδευτικών Ενδιαφέροντα - Teachers' Interests
Και μην ξεχνάτε:
