Τεράστια αύξηση παρουσιάζουν τον τελευταίο καιρό οι βιβλιοπαρουσιάσεις παιδικών, και όχι μόνο, έργων στα σχολεία, κυρίως τα δημοτικά όλης της χώρας. Ως συγγραφέας παιδικών βιβλίων, λαμβάνω συνεχώς προσκλήσεις από συναδέλφους εκπαιδευτικούς να βρεθώ στις τάξεις τους και να παρουσιάσω τα παραμύθια μου. Ως φιλόλογος, προβληματίζομαι έντονα για τη χρησιμότητα αυτών των δράσεων, διότι δραστηριοποιούμαι πολλά χρόνια στο χώρο της εκπαίδευσης και παρατηρώ έλλειμμα γλωσσικού και εκφραστικού πλούτου στις νέες γενιές. Μήπως αυτό μπορεί να αλλάξει; Θεωρώ πως ναι!
Οι εντυπώσεις μου είναι αισιόδοξες και θετικές, όσον αφορά τη συμβολή του παιδικού βιβλίου τόσο στον ψυχισμό ενός παιδιού , όσο και στην καθημερινότητά του. Πιστεύω ότι τα παιδιά κάθε ηλικίας επιθυμούν να γίνει στην τάξη τους κάτι διαφορετικό, το έχουν ανάγκη και οι εμπειρίες μου από τις εθελοντικές επισκέψεις μου στα σχολεία αυτό αποδεικνύουν.
Τα αδιαμφισβήτητα οφέλη του παιδικού βιβλίου-παραμυθιού μέσω παρουσιάσεων στα σχολεία είναι:
1ον Οι μαθητές αντιλαμβάνονται ότι ο/η συγγραφέας δεν είναι μια απρόσιτη προσωπικότητα. Πολλές φορές στο τέλος της παρουσίασης τον αγκαλιάζουν και του ζητούν… «αυτόγραφα!». Ακόμα και σε διαδικτυακή σύνδεση η ανταπόκριση είναι εξαιρετική κι εξοικειώνει με τις νέες τεχνολογίες.
2ον Το βιβλίο μπορεί να γίνει έναυσμα της ανάπτυξης της φαντασίας τους και πολλές φορές εκδηλώνουν την πρόθεση να γράψουν και τα παιδιά ένα βιβλίο!
3ον Τα παιδιά μπορούν να παρέμβουν στην υπόθεση του παραμυθιού, δίνοντας άλλο τέλος ή προτείνοντας συνέχειες που τα ίδια φαντάστηκαν αυθόρμητα.
4ον Κατανοούν και ρωτούν πολλές πληροφορίες για την έκδοση ενός βιβλίου.
5ον Ζωγραφίζουν, προετοιμάζουν ερωτήσεις για τον συγγραφέα, λύνουν γρίφους, τραγουδούν, χορεύουν, αλληλεπιδρούν ευχάριστα με τον συγγραφέα, τον δάσκαλο (αν επιθυμεί βέβαια να είναι ενεργό μέλος της διαδικασίας).
6ον Αυξάνονται και καλλιεργούνται τα συναισθήματα και κυρίως δημιουργείται η ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ!(EQ)
7ον Νιώθουν οι μικροί βιβλιόφιλοι ότι συμμετέχουν στην εξέλιξη της ιστορίας-υπόθεσης… ως ηθοποιοί!
8ον Καλλιεργείται η αντιληπτικότητα και η κριτική σκέψη τους σε συνδυασμό με το ότι εμπλουτίζεται σίγουρα και ορθώς το λεξιλόγιό τους.
9ον Το παιδικό βιβλίο διδάσκει έμμεσα και βιωματικά πολλές αξίες όπως ο σεβασμός, η αγάπη, η φιλία, η διαφορετικότητα, η ισότητα και επισημαίνονται ακόμα και κίνδυνοι της καθημερινότητας.
10ον Εξοικειώνει το παραμύθι κυρίως με συναφείς τέχνες όπως η ζωγραφική, τα κόμικς και τη σκιτσογραφία.
Το συμπέρασμα είναι ,λοιπόν, ότι το παιδικό παραμύθι ή βιβλίο γενικότερα πρέπει να έρχεται σε άμεση και διαδραστική επαφή με τους μαθητές. Οφείλουμε να το επιδιώξουμε τόσο οι εκπαιδευτικοί όσο και οι συγγραφείς. Μόνο οφέλη μπορούν να κερδίσουν οι σχολικές τάξεις και οι παιδικές ψυχές αν ανοίξουν τις πόρτες τους στους συγγραφείς, μα κυρίως στα υπέροχα παιδικά βιβλία που κυκλοφορούν και μας σαγηνεύουν.
Ακόμα και σε σχολεία που βρίσκονται πολλά χιλιόμετρα μακριά μας , είναι πλέον εφικτή η σύνδεση μέσω ηλεκτρονικής πλατφόρμας. Το αποτέλεσμα, σας πληροφορώ, ήταν πολύ καλό και τα παιδιά ενθουσιάζονται αντίστοιχα απ’ ό,τι διαπίστωσα πρόσφατα. Τα παιδιά με «βομβάρδισαν» με υπέροχες ερωτήσεις και έγινε εποικοδομητική συζήτηση για το βιβλίο και τη συγγραφή γενικότερα.
Είναι επιτακτική ανάγκη στην τόσο δύσκολη εποχή μας να υπάρχει ένα μικρό «διάλειμμα» φαντασίας, χαράς και πνευματικής αναψυχής εντός των τάξεων του ελληνικού σχολείου. Ας γίνουμε όλοι αρωγοί και εμπνευστές τέτοιων βιβλιοπαρουσιάσεων κι ας τις κάνουμε μία «διαχρονική» μόδα!
Γράφει η Άρτεμης Πλανάκη
Η Άρτεμις Πλανάκη είναι φιλόλογος και συγγραφέας παιδικών βιβλίων. Το πρώτο είναι «Ο Γλύκος και η Μοναχούδα» από τις εκδόσεις Μ. Σιδέρη, το οποίο έχει λάβει έγκριση διδασκαλίας από το κυπριακό υπουργείο παιδείας. Το δεύτερο ιστορικό παραμύθι της ονομάζεται «Το ημερολόγιο του Μανούσου, ημέρα της ένωσης, 1/12/1913» από τις εκδόσεις του Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος. Γράφει ποίηση, πεζογραφία και διηγήματα. Αρθρογραφεί συχνά στον τοπικό και διαδικτυακό τύπο.
Και μην ξεχνάτε:
